VAY VAY VAY!…
4 Ağustos 2011 Perşembe
Aynadaki gözler sana umut vermiyorsa artık…
**
ve çoktan uzaklaştığında…
kendinden…
**
Düştüğünü canın yandığında anladıysan,
**
yürürken,
yapayalnız aslında…
**
Yerden tek başına doğrulduysan,
**
ve kapanırken kapılar
ardında teker teker…
**
Ellerine batan küçük çakıl parçaları, ellerini parçalanmışsa, umutların çırılçıplak…
**
dudaklarında nikotin sarısı
avuçlarında ömrünün yarısı
yüzünde keder…
**
Hiçbirşeysen eğer, güçsüzsen, suskunsan, öfkeliysen ve ama en çok da kırgın…
**
ve hiçbirşey olmamak değil
aslında en acısı…
**
Anlaşılamamaktan daha ziyade anlatamamak koyuyorsa sana, kendini bile anlamıyorsan, anlamlandıramıyorsan kendini…
**
‘herşey’ken bir zamanlar
birden bire değiştiğinde
tüm hikayaler…
**
Çığlıklarını en başta sen duymuyorsan birader, körsen bir o kadar, dilsizsen düpe düz ve en çok da sağırsan,
**
Sana biçtikleri gömlek bol duruyorsa üstünde, içinde kayboluyorsan yaşamın,
**
ve en iyisidir aslında
alıp başını geleceğe gitmek
yer yoksa sana geçmişinde eğer…
**
Sıradanlaşmışsan, ötekileşmişsen, klişeleşmişsen, tat vermiyorsan diline, diline söz geçiremiyorsan,
**
Ağzında bir dolu küfür
Yaşamak belki budur
Ve herşeye rağmen
Yaşamaya değer…
Sedat KURT
Ağustos 2011/ DENİZLİ
**
Bir şarkı önereyim mi size?
Ezginin Günlüğü ‘Çeyrek’ albümünün son şarkısı…
Gugılda -Ezginin Günülü Mutlu Son- diye aratınca hemen çıkıyor…
Geceleri iyi gider…